O drite e Henes e erresuar,
ujerat me me shkelqim te tradhetuara,
ngjyra e florinjte e te korrave,
po pershendet keto zemrat e merguara.
Drita e xixellonjes nen shkurrret ne pranver,
bukuria e luleve , dhe valet e pyllit,
ecin drejt detit, duke mos qare or kenduar,
pa zhurme, qetesia shkon ne infiniti.
E shtypur me dashurin e tije dhe kenaqsite,
jeta e kesaj bote qendron ne varferi.
Oh e plagosura qe cdo dite rrenohesh,
nje arterie rrjedh gjak sa here qe ti rrezohesh!
Advertisements
